Koty w felinoterapii
Historia felinoterapii
AAA (Animal Assisted Activities) - zajęcia z udziałem zwierząt i
AAT (Animal Assisted Therapy) – terapię z udziałem zwierząt
Felinoterapia dla dzieci, najczęściej odbywa się w grupach. Czworonóg stanowi „bufor” pomiędzy psychologiem a dziećmi, pozwala się odprężyć chorym poprzez zabawę z nim czy rozmowę z terapeutą o kotach. Dużym atutem felinoterapii jest różnica zachowania zwierzęcia w stosunku do dogoterapii. Dla niektórych dzieci czy starszych pies może wydawać się zbyt aktywny, wymagający czy hałaśliwy. Natomiast kot swoim spokojnym leżeniem, mruczeniem i delikatnością szybko zyskuje sympatię pacjentów, którzy często mają wrażliwą psychikę.
Obszary terapii/zajeć z udziałem kota.:
Psychologia: odczuwanie lęku, samotności, stres kształtowaniu orientacji autopsychicznej;
Komunikacja (nadawanie i odbiór);
Motoryka mała i duża, doskonalenie sprawności ruchowej; Samodzielność;
Funkcjonowanie społeczne;
Pamięć, koncentracja uwagi;
Koordynacja;
Świadomość ciała;
Naśladowanie;
Funkcje poznawcze;
Gibkość, zręczność, szybkość;
Napięcie mięśniowe, siła mięśni;
Wytrzymałość;
Zachowania problemowe;
Samoakceptacja;
Poczucie kontroli i sprawstwa;
Zdrowie
Psychologia: odczuwanie lęku, samotności, stres kształtowaniu orientacji autopsychicznej;
Komunikacja (nadawanie i odbiór);
Motoryka mała i duża, doskonalenie sprawności ruchowej; Samodzielność;
Funkcjonowanie społeczne;
Pamięć, koncentracja uwagi;
Koordynacja;
Świadomość ciała;
Naśladowanie;
Funkcje poznawcze;
Gibkość, zręczność, szybkość;
Napięcie mięśniowe, siła mięśni;
Wytrzymałość;
Zachowania problemowe;
Samoakceptacja;
Poczucie kontroli i sprawstwa;
Zdrowie
Rola kotów w felinoterapii:
Zwierzęta motywują i zapraszają do interakcji. Pobudzają ciekawość. Budują poczucie odpowiedzialności i świadomości istnienia innych istot. Służą jako pomost łączący świat dziecka ze światem dorosłych. Relaksują i redukują stres. Umożliwiają kontakt fizyczny. Pobudzają aktywność fizyczną i psychiczną. Budzą radość życia i poprawiają poczucie pewności siebie, a także koordynację, Stanowią schronienie i podporę – dają wsparcie w trudnych sytuacjach. Dają szansę zdobywania doświadczeń i budowania kompetencji społecznych. Budują poczucie zaufania i akceptują nas bez żadnych uprzedzeń. Pomagają radzić sobie z lękiem, zmartwieniem , frustracją. Ocieplają wizerunek terapeuty lub opiekuna – sprzyjają lepszej relacji i komunikacji.
W przeciwieństwie do psów kot do felinoterapii nie potrzebuje tresury. Wystarczy jak zachowuje się w swój naturalny sposób. Kontakty z kotem wspaniale rozwijają wrażliwość u dzieci, uczą empatii. Dziecko w naturalny sposób rozpoznaje sygnały wysyłane przez zwierzę i reaguje na nie, często okazuje uczucia. Kot wspaniale uczy doświadczać otoczenie, motywuje je do cierpliwości i samokontroli. Fizyczny kontakt z kotem (głaskanie, przytulanie) stymuluje organizm człowieka do wytwarzania endorfin, pobudza układ odpornościowy i odpręża.
Prowadzone od lat 70-tych badania wykazują, że nawet krótkie spotkania ze zwierzętami mają pozytywny wpływ na psychikę osób biorących w nich udział. Poprawiają nastrój, urozmaicają życie, zmniejszają poczucie samotności.
Prowadzone od lat 70-tych badania wykazują, że nawet krótkie spotkania ze zwierzętami mają pozytywny wpływ na psychikę osób biorących w nich udział. Poprawiają nastrój, urozmaicają życie, zmniejszają poczucie samotności.